Παροτρύνσεις γιά Ποιοτικό Βίο. Qualifications for Qualitative Life.
Οι περισσότεροι
νομίζουν ότι όση και να έχουν Αρετή, είναι αρκετή, ενώ γιά τον Πλούτο, την
Ισχύ, τη Δόξα κι όλα τα σχετικά, πιστεύουν πως όσα και να έχουν δεν φτάνουν.
Όλοι αυτοί να προσέξουν
ότι δεν αποκτούν και δεν μπορούν να διαφυλάξουν τις Αρετές με τα Εξωτερικά
Αγαθά, αλλά, τα Εξωτερικά Αγαθά με τις Αρετές. Την Ευτυχισμένη Ζωή -είτε
υπάρχει στη Χαρά είτε στην Αρετή είτε και στα δυο- περισσότερο τη βρίσκουμε σ' εκείνους
που έχουν καλλιεργήσει στο έπακρο το Ήθος τους και τη Διάνοιά τους, ενώ
παραμένουν μετριοπαθείς και μετρημένοι όταν πρόκειται γιά την κτήση Εξωτερικών
Αγαθών. Όχι, όμως, σε εκείνους που διαθέτουν Αγαθά περισσότερα από τα Χρήσιμα,
ενώ υπολείπονται στο Ήθος και στη Διάνοια. Διότι, τα Εξωτερικά Αγαθά
εξαντλούνται και περισσότερο αποτελούν Μέσον, όπως καθετί που χρησιμεύει σε
κάτι άλλο, Αλλά, η υπερεπάρκειά τους είτε βλάπτει είτε, τελικά, δεν ωφελεί σε
κάτι όσους τα διαθέτουν.
Τ' Αγαθά που αφορούν
στην Ψυχή, όσο πιό πολύ αφθονούν, τόσο πιό πολύ είναι χρήσιμα, εφόσον ζητούμε
και σ’ αυτά το Ωραίο και το Χρήσιμο. Η Ψυχή είναι πολυτιμότερη από την
Περιουσία και το Σώμα, γι' αυτό θα πρέπει να εξασφαλίσουμε, γιά το καθένα, την
καλύτερη εκδοχή, σύμφωνα με την Ιεραρχία που εγκαθιστούμε ανάμεσά τους. Είναι
άριστο να επιλέγουμε τα Εξωτερικά Αγαθά προς όφελος της Ψυχής -κάτι που πρέπει
να κάνουν όλοι όσοι σκέφτονται σωστά- και όχι να υποτάσσουμε την Ψυχή στην
αναζήτηση των Εξωτερικών Αγαθών.
Καθένας από εμάς
αξιώνεται την Ευδαιμονία στον βαθμό που διαθέτει Αρετή και Φρόνηση και
φροντίζει να ενεργεί σύμφωνα με αυτές. Ο Εσωστρεφής Προσανατολισμός και η
εσωτερική διάσταση της Ευδαιμονίας κατοχυρώνονται με την αναφορά στον Θεό.
Εκείνος είναι Ευδαίμων και Μακάριος, όχι εξαιτίας των Εξωτερικών Αγαθών, αλλά
χάρη στον εαυτό του και σε αυτό που είναι από τη Φύση. Γι’ αυτό η Ευδαιμονία
διακρίνεται από την Ευτυχία: η δεύτερη αφορά στα Αγαθά που δεν έχουν να κάνουν
με την Ψυχή, γιά αυτά αρμόδια είναι η Τύχη. Αλλά, Δίκαιος και Σώφρων ουδείς
είναι από τύχη. Το ίδιο, ακριβώς, ισχύει και γιά την Πολιτεία που θέλει να ζει
ευτυχισμένα: είναι αδύνατο να ευτυχούν εκείνοι που δεν ενεργούν σωστά. Κανένα
έργο, ανθρώπου ή Πολιτείας, δεν είναι καλό, όταν δεν συνοδεύεται ή δεν απορρέει
από την Αρετή και τη Φρόνηση. Άριστος Βίος -μεμονωμένα και γιά τις Πολιτείες-
είναι εκείνος που συνέχεται από Αρετή σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι πράξεις που έχει
να επιδείξει, να είναι Πράξεις Αρετής.
Η Αρετή έχει να κάνει
με τη Χαρά, τη Λύπη, την Αγάπη και το Μίσος, που κατευθύνονται ορθώς. Η
εισαγωγή στην Αρετή, είναι, πρωταρχικά, έργο της Παιδείας, που αποστολή της
είναι να διδάσκει και να εθίζει στην Ορθή Κρίση και στη χαρά με τα Ευγενή Ήθη
και τις ωραίες πράξεις. Η Παιδεία εξομοιώνει και διαμορφώνει ομοιώματα Ηθών
όπως: η Οργή, η Πραότητα, η Ανδρεία κι η Σωφροσύνη, αλλά και τ' αντίθετα σε
αυτά.
Qualifications for
Qualitative Life.
Most People think that
whatever they have is Virtue, it's enough, and for Wealth, Strength, Glory and
all that, they think that whatever they have is not enough.
All of them notice that
they do not acquire and can not preserve the Virtues with the External Goods
but the External Goods with the Virtues. Happy Life -whether there is Joy or
Virtue -or both-, we find it in those who have cultivated to the fullest their
Ethos and Their Distinction while remaining moderate and measured when it comes
to acquiring Foreign Goods. Not, however, to those who possess goods more than
useful, while remaining in Ethos and in the Mind. Because the External Goods
are depleted, and they are more like Medium, as everything that serves
something else, But, their overpowerment either hurts or, ultimately, does not
benefit those who have it.
The Goods that concern
the Soul, the more they abound, the more they are useful, if we ask for them in
both the Beautiful and the Useful. Soul is more valuable than Property and the
House, so we must ensure for everyone the best version according to the
Hierarchy that we establish among them. It is excellent to choose the External
Goods for the benefit of the Soul - something that everyone who thinks right
must do - not to subdue the Soul to the search for the External Goods.
Each one of us is
claimed to have the Frost as he possesses Virtue and Wisdom and takes care to
act accordingly. The Inner Orientation and the inner dimension of Bliss are
safeguarded by reference to God. He is Elderly and Blessed, not because of the
External Goods, but thanks to himself and to what is from Nature. That is why
Bliss is distinguished from Happiness: the second is about the Goods that have
nothing to do with the Soul, for those in charge are the Fate. But, Equitable
and Prudent, no one is fortunate. The same applies to the State that wants to
live happily: it is impossible to please those who do not act properly. No
work, man or state, is good, when it is not accompanied or not by Virtue and
Wisdom. Excellent Life - in isolation and in the States - is the one that
conveys a virtue to such an extent that the deeds it has to demonstrate are
Beings of Virtue.
Virtue has to do with
Joy, Love, Love and Hate, that are rightly directed. The introduction to Virtue
is primarily a work of Education, whose mission is to teach and add to the
Right Judgment and Joy with the Noble Manners and the Beautiful Deeds.
Education fills and shapes moral simulations such as: Anger, Prayer, Bravery
and Savior and the opposite to them.