Omnia vincit amor, Παντού Νικητής ο Έρωτας.
Μία λυρική Ωδή και μυσταγωγική αποθέωση του Έρωτα, ως
κινητήρια δύναμη της ζωής, αυτού που νικά τα πάντα, όπως εύστοχα σημειώνει ο
Λατίνος Ποιητής Βιργίλιος, που ανέδειξε τη χαρμολύπη της Αγάπης, τις
περιπέτειες των Ανθρώπων στον κύκλο της ζωής από το χθες στο σήμερα και στο
αύριο.
Όταν συναντάμε τον Έρωτα όλα αλλάζουν. Γλυκόπικρη η αίσθηση
σε ορισμένες στιγμές, μία διάχυτη αισιοδοξία, ζήλος γιά τη ζωή κι ένας διαρκής
Έρωτας. Αληθινές μαρτυρίες, ανομολόγητα πάθη, σκοτεινές αισθήσεις, κρυμμένες
θύμισες έρχονται στην επιφάνεια.
Με την πάροδο του χρόνου, η omnia vincit amor έγινε ένα
αξιωματικό κλισέ, αυτό δεν είναι χωρίς λόγο. Όσο απλό κι αν ακούγεται, η omnia
vincit amor είναι στην πραγματικότητα ένα τεστ λατρείας γιά την αληθινή Αγάπη.
Απαντά στο ερώτημα που οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν σε μία τοξική Σχέση,
γιατί η Αγάπη πονάει; Εδώ είναι η ψυχρή σκληρή αλήθεια: ζητώντας τον λόγο γιά
τον οποίο η Αγάπη βλάπτει, είναι ένα μεγάλο σημάδι ότι ήσαν ή βρίσκονται σε μία
πολύ τοξική σχέση, πρέπει να βγουν γρήγορα. Η μοναξιά πονάει. Η απόρριψη
πονάει. Χάνοντας κάποιον πονάει. Ο φθόνος πονάει. Όλοι συγχέονται με την Αγάπη,
αλλ' αυτή καλύπτει όλο τον πόνο και κάνει κάποιον να αισθανθεί ξανά υπέροχα και
που δεν κάνει κακό.